[ Στο πλαίσιο πανευρωπαϊκής συνάντησης Κοινωνικών Ιατρείων στο Τορίνο της Ιταλίας από 30/6 έως 2/7, το Σάββατο 1 Ιουλίου πραγματοποιήθησε συγκέντρωση στην piazza di Castello και ακολούθησε πορεία ενάντια στην ανακατασκευή από το ιταλικό κράτος ενός κέντρου κράτησης μεταναστ(ρι)ών (CPR). Αυτό το κέντρο CPR ήταν ουσιαστικά μια φυλακή (Centro di Permanenza e Rimpatrio). Πριν δύο μήνες και μετά από δράσεις του τοπικού κινήματος οι μετανάστες έβαλαν φωτιά και το έκαψαν. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να το ξαναφτιάξει με την μορφή που είχε και υπάρχει μεγάλη αντίδραση. Τα μέλη του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο κοινοποίησαν το παρακάτω κείμενό του ΚΙΑ Θεσσαλονίκης για το έγκλημα με το ναυάγιο στην Πύλο. ]

Φωτογραφίες από την κινητοποίηση

_____________________________________________________________________________

Στο φράχτη του Έβρου στον πάτο του Αιγαίου, χτίζεται η ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου!

Μία παγκόσμια τραγωδία συνέβη στην Ελλάδα δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουνίου του 2023. Ένα σαπιοκάραβο ασφυκτικά γεμάτο με πάνω από 750 επιβάτες βυθίστηκε ανοιχτά της Πύλου, στο βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, «το φρέαρ των Οινουσσών» υπό την παρακολούθηση των λιμενικών αρχών της Ελλάδας.

Ξεκίνησε το μοιραίο του ταξίδι από το Τομπρούκ και τη Λιβύη με προορισμό την Ιταλία. Οι επιβάτες του, κυνηγημένοι, εκτοπισμένοι από τον τόπο τους λόγω πολέμων, φτώχειας, και κυβερνητικών πολιτικών αναζητούσαν απελπισμένα μία καλύτερη ζωή. Γι’ αυτό και πλήρωσαν 5000 δολάρια ο καθένας, έμειναν για μέρες πεινασμένοι και διψασμένοι, στοιβαγμένοι οι άντρες στο κατάστρωμα , τα παιδιά και οι γυναίκες στα αμπάρια, για να έχουν την ευκαιρία να ελπίζουν! Για 13 ώρες που το καράβι έπλεε ακυβέρνητο το ελληνικό Λιμενικό όχι μόνο δεν προσπάθησε να διασώσει τους ανθρώπους όπως ήταν υποχρεωμένο από το ναυτικό δίκαιο αλλά φαίνεται , όπως κατηγορείται από τους επιζήσαντες της τραγωδίας , τις καταγγελίες ακτιβιστών και τα διεθνή ΜΜΕ, να εμπλέκεται ενεργά στο ναυάγιο του πλοίου. 82 άνθρωποι ανασύρθηκαν νεκροί, διασώθηκαν 104 κυρίως νεαροί άντρες, 600 άνθρωποι στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά δε θα βρεθούν ποτέ! Δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστούν! Το ναυάγιο της Πύλου είναι ένα κρατικό έγκλημα και η ΕΕ είναι συμμέτοχη σε αυτό!

Καθημερινά προσπαθούν να περάσουν από την Ελλάδα με προορισμό τις πλούσιες χώρες της ΕΕ εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι επιχειρώντας να διασχίσουν τα σύνορα είτε από τη στεριά είτε από τη θάλασσα. Έρχονται αντιμέτωποι με τις εγκληματικές πρακτικές των λιμενικών αρχών, τα 37 χιλιόμετρα του θανατηφόρου φράχτη που χτίστηκε στον ποταμό Έβρο ,τις βίαιες επαναπροωθήσεις, τη βαρβαρότητα των συνοριοφυλάκων και της ελληνικής αστυνομίας. Όσοι σταθούν τυχεροί και καταφέρουν να μπουν στη χώρα στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που έφτιαξε η πολιτισμένη Ευρώπη για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και γέμισε η Ελλάδα από άκρη σε άκρη από αυτά. Μόνον τα λεγόμενα «κέντρα υποδοχής» είναι 25 ενώ στις περιοχές κοντά στα σύνορα υπάρχουν και ακόμη φτιάχνονται κέντρα κράτησης- φυλακές όπου κρατούνται άνθρωποι που δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα. Και σαν να μην έχουμε αρκετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χρηματοδοτήσει με 276 εκατομμύρια ευρώ την κατασκευή πέντε επιπλέον τέτοιων φυλακών. Οι συνθήκες είναι τρομαχτικές. Στο κλειστό κέντρο κράτησης στην Μόρια στο νησί της Λέσβου, χωρητικότητας 2800 ανθρώπων υπήρξαν εποχές όπου στεγάζονταν 18.000 άνθρωποι. Τον Ιανουάριο του 2017 πέθαναν τρείς άνθρωποι από το ψύχος, ενώ 2 φορές , το 2016 και το 2020 ξέσπασε πυρκαγιά . Με βάση δύο εκθέσεις αυτοψίας που πραγματοποιήθηκαν το 2018, οι υπάλληλοι της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας Λέσβου κατέγραψαν μια σειρά από σοβαρά προβλήματα λειτουργικότητας του κέντρου αυτού. Μεταξύ άλλων, διαπίστωσαν «ανεξέλεγκτη διαρροή λυμάτων από σπασμένους σωλήνες αποχωρητηρίων, ρυπαρότητα συνοδευόμενη από πλήθος εντόμων υγειονομικής σημασίας, παρουσία σκουληκιών στον εξωτερικό χώρο.»

Στο στρατόπεδο της Σάμου, το οποίο ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμανέν χαρακτήρισε ως “το ευρωπαϊκό μοντέλο” για την υποδοχή ανθρώπων που ζητούν διεθνή προστασία, ο Σαμάχ, 33 ετών, που έφυγε από τον πόλεμο και την πείνα στη Γάζα, θυμάται την άφιξή του: «Ξέραμε ότι υπήρχε ένας καταυλισμός, αλλά δεν ξέραμε ότι ήταν φυλακή. Οι κάμερες, οι φράχτες, το συρματόπλεγμα, τόσοι πολλοί αστυνομικοί… αλλά το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όταν φτάσαμε δεν μας επέτρεπαν καν να μιλήσουμε. …Κάθε μέρα καταγράφεις το δακτυλικό σου αποτύπωμα τουλάχιστον τέσσερις φορές.»
Από το 2015,η Ελλάδα έχει γίνει το πεδίο δοκιμών για άλλα κράτη της ΕΕ όσον αφορά τη διαχείριση της μετανάστευσης και των συνόρων ενώ η σημερινή κυβέρνηση εξαντλεί τη σκληρότητα και την απανθρωπιά αυτής της πολιτικής. Και ποτέ να μην ξεχνάμε πως την προσφυγιά την γενούν οι πόλεμοι, η φτώχια, η οικολογική καταστροφή και ότι για όλα αυτά ο πλούσιος και πολιτισμένος δυτικός κόσμος έχει την κύρια ευθύνη διότι η ευημερία του εξαρτάται από την λεηλασία των πόρων φτωχών χωρών της Ασίας, της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, την υποδούλωση του ανθρωπίνου δυναμικού με τη στήριξη δικτατοριών και πραξικοπημάτων, την κλοπή του πλούτου τους με όσο γίνεται πιο φτηνό αντίτιμο.

Ζητάμε ασφαλή περάσματα για τους προσφυγικούς και μεταναστευτικούς πληθυσμούς.

Κατάργηση του φράχτη του Έβρου.

Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Ένταξη όλων των μεταναστών στον αστικό ιστό και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Για κάποιους η ζωή κοστίζει για μας η ζωή αξίζει!

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης