Αποφασίζοντας τα έσοδα από την πώληση των έργων να διατεθούν για την υποστήριξη του «Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης», που για μια σειρά ετών πια καταργεί την έννοια του «άλλου» στην τρέχουσα ελληνική συνθήκη ζωής, φάνηκε ότι ήταν ένας ακόμη λόγος που εξηγεί το πλήθος και την ποιότητα των συμμετοχών. 
Γιατί τελικά ο «άλλος» είναι: 
Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο εραστής, ο συνοδοιπόρος, ο ομοϊδεάτης, ο συνάδελφος, ο γείτονας, ο συγκάτοικος, ο συγγενής, ο εχθρός, ο αντίπαλος, ο μισητός, ο ξένος, ο περιθωριακός, ο κυρίαρχος, ο αποκλίνων, ο φτωχός, ο πλούσιος, ο μορφωμένος, ο αμόρφωτος, ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο μετανάστης, ο ομοεθνής, ο νόμιμος, ο παράνομος, ο άντρας, η γυναίκα, ο διαφορετικός, ο όμοιος, ο σύμφωνος και ο διαφωνών, ο πιστός κι ο άπιστος, 
Αυτός που βλέπω, αυτός που φαντάζομαι κι αυτός που είναι. 
Εγώ κι άλλος μου εαυτός. ''