Όμως ακόμα και κάτω από μας υπάρχουν
άλλα πατώματα
και κάτωθέ τους φαίνεται
πατώματα να υπάρχουν άλλα, κι ακόμα
κι εμάς τους κακότυχους
υπάρχουν άλλοι που
καλότυχους μας λένε»
(Μπ. Μπρέχτ από το θεατρικό έργο «Το Ψωμάδικο»
(--Der Brotlanden--, 1929-30)
Ο Σελίμ Ζερολάρι, Ρομά, παραπονιόταν αρκετές μέρες για το δόντι του. Οι υπεύθυνοι της φυλακής, αφού αρνήθηκαν να τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο, τον μετέφεραν στο Κέντρο Υγείας όταν η κατάσταση του έφτασε στο απροχώρητο. Τη Δευτέρα του Πάσχα ο Σελίμ, 37 ετών, πατέρας πέντε παιδιών, βρέθηκε νεκρός στο κελί του, στις Φυλακές Μαλανδρίνου.
Κάποιες μέρες πριν το θάνατο του Σελίμ, η Αζιζέλ Ντενίρογλου, επίσης Ρομά, παρουσίασε δύσπνοια, πυρετό, πόνους στα κόκαλα και την καρδιά. Για τρεις ημέρες παρακαλούσε απεγνωσμένα να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, μα η διεύθυνση της φυλακής το αρνήθηκε. Αντ’ αυτού, της σύστησαν να πάρει Depon. Τα ξημερώματα της 9ης Απριλίου η Αζιζέλ, 42 ετών, πέθανε αβοήθητη στις Γυναικείες Φυλακές Ελαιώνα Θηβών. Δεν υπήρξε κανένας έλεγχος για να διαπιστωθεί αν ο θάνατος της Αζιζέλ οφειλόταν στον κορονοϊό, και καμία πρόνοια για τις συγκρατούμενές της.
Όμως ακόμα και κάτω από μας υπάρχουν
άλλα πατώματα
και κάτωθέ τους φαίνεται
πατώματα να υπάρχουν άλλα, κι ακόμα
κι εμάς τους κακότυχους
υπάρχουν άλλοι που
καλότυχους μας λένε»
(Μπ. Μπρέχτ από το θεατρικό έργο «Το Ψωμάδικο»
(--Der Brotlanden--, 1929-30)
Πλησιάζει η μέρα που τα «μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης», όπως πια όλοι ονομάζουμε τον περιορισμό στο σπίτι λόγω της πανδημίας COVID-19, θα αρχίσουν σταδιακά να χαλαρώνουν. Δικαίως όλοι ανησυχούμε και αναρωτιόμαστε πώς και ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Πώς θα επιστρέψουμε στην εργασία, στα σχολεία, πώς θα ανοίξει η αγορά; Πώς θα επιστρέψουμε ασφαλείς στο σπίτι μας;
Σκίτσο: Luis Quiles Artworks
Να σταματήσει ο σύγχρονος μαυραγοριτισμός μέσα στην κρίση της πανδημίας.
Εδώ και 2 μήνες που εξελίσσεται η πανδημία του Covid-19 βιώνουμε ως ελληνική κοινωνία, εκτός από τη δυσάρεστη εμπειρία της λεγόμενης καραντίνας - με όλες τις (αναγκαίες και μη) απαγορεύσεις και τους αυταρχισμούς που τη συνοδεύουν - και ένα άσχημο επικοινωνιακό παιχνίδι όσον αφορά την ενίσχυση του ΕΣΥ. Η Κυβέρνηση, ενώ στα λόγια παραδέχεται αυτό που πια όλοι παγκόσμια αναγνωρίζουν, ότι δηλαδή μόνο το δημόσιο σύστημα υγείας μπορεί να αντεπεξέλθει στις υγειονομικές ανάγκες του πληθυσμού κατά την πανδημία και ότι, για να γίνει αυτό, το ΕΣΥ χρειάζεται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και αγορά νέου εξοπλισμού, στην πράξη δεν έχει κάνει καμιά σοβαρή προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση. Αντίθετα, μοιράζει χρήματα σε ιδιώτες επιχειρηματίες, προωθώντας τα εκφρασμένα πριν την πανδημία σχέδιά της για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ μέσα από τις συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).
Περισσότερα: Να σταματήσουν τα ψέματα και οι υπεκφυγές για την ενίσχυση του ΕΣΥ
Πολιτικοί και ΜΜΕ αποκαλούν τους υγειονομικούς ήρωες και τους επαινούν μεγαλόστομα σε σχεδόν παγκόσμιο επίπεδο. Το νόημα αυτού του επαίνου έγινε φανερό όταν θεσμικές συμπεριφορές έδειξαν ότι τα καλυμμένα με μάσκες στόματά τους πρέπει να είναι και κλειστά. Όταν οι υγειονομικοί φώναξαν την προηγούμενη Τρίτη, 7/4, στην Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ζητώντας μέτρα για τη βελτίωση των απανταχού συστημάτων υγείας, ο όρος των κλειστών στομάτων φανερώθηκε στην πράξη.
Πλήθος γεγονότων από τις αρχές Μάρτη έως και σήμερα αποδεικνύουν ότι οι ιοί όπως και οι πληθυσμοί σε μετακίνηση δεν περιορίζονται από σύνορα/φράχτες. Στις 02/03/2020 με την ΠΝΠ «Αναστολή της υποβολής αιτήσεων χορήγησης ασύλου» σύσσωμη η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ουσιαστικά ανέστειλε τη Σύμβαση της Γενεύης, αφού καταστρατήγησε την αρχή της μη επαναπροώθησης και της μη ποινικοποίησης της παράνομης διέλευσης των συνόρων από ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο. Ταυτόχρονα, ακύρωσε το δικαίωμα των ανθρώπων αυτών να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες ασύλου και κατ’ επέκταση να υποβάλλουν σχετική αίτηση.
Περισσότερα: COVID-19, ασύμμετρες απειλές και η τέχνη του «βίου αβίωτου»