Από την αρχή της επιδημίας covid-19 μέχρι και σήμερα πάγιο αίτημα των υγειονομικών είναι η επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας.

Με τον ορό επίταξη εννοούμε την δέσμευση για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία όλων των υποδομών του ιδιωτικού τομέα υγείας από το κράτος , το οποίο αναλαμβάνει όλα τα λειτουργικά έξοδα, την προμήθεια των αναγκαίων αναλωσίμων και φυσικά την μισθοδοσία όλου του προσωπικού, λειτουργώντας τα ιδιωτικά θεραπευτήρια και εργαστήρια-διαγνωστικά κέντρα σε τιμές πραγματικού κόστους και χωρίς κανένα κέρδος για τους ιδιώτες ιδιοκτήτες η μετόχους. Οι πολίτες προσέρχονται εντελώς δωρεάν για το σύνολο των υγειονομικών τους αναγκών σε όποια δομή μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας τους και είναι η κοντινότερη στην εργασία η την κατοικία τους. Όλες οι μονάδες υγείας, κρατικές, ιδιωτικές και στρατιωτικά νοσοκομεία εντάσσονται σε ενιαίο σχεδιασμό ανάλογα με τις διαγνωστικές και θεραπευτικές τους δυνατότητες τόσο για τακτικά περιστατικά όσο και για τα επείγοντα , τις εφημερίες και τις ΜΕΘ. Όλα τα νοσοκομεία , δημόσια, επιταγμένα ιδιωτικά και στρατιωτικά εφημερεύουν κυκλικά ,όλα νοσηλεύουν ασθενείς με νόσο covid 19 και για όσα κριθεί ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει για καθαρά επιστημονικούς λογούς ( πχ ειδικά ογκολογικά τμήματα) δέχονται όλους τους ασθενείς με σειρά προτεραιότητας που καθορίζεται από τη βαρύτητα της νόσου και μόνον.

Τέλος, τα μικρά ιδιωτικά ιατρεία υποχρεούνται να παραμείνουν ανοιχτά και να δέχονται ασθενείς , χωρίς να αποκλείουν τα ύποπτα για covid περιστατικά, όπως έγινε συντριπτικά στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Οσοι-ες γιατροί δηλώνουν ότι αδυνατούν να λειτουργήσουν με ασφάλεια τα ιατρεία τους, εντάσσονται υποχρεωτικά σε πρόγραμμα εφημεριών των δομών ΠΦΥ της περιοχής τους η ακόμα και σε νοσοκομεία ανάλογα με την εξειδίκευσή τους την ηλικία και την εμπειρία τους και φυσικά αποζημιώνονται με αμοιβές επιμελητή του ΕΣΥ.

Να επισημάνουμε εδώ ότι οι αναγκαίες επιτάξεις αφορούν και άλλους εκτός περίθαλψης τομείς του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα, που εμπλέκονται όμως στην σωστή διαχείριση της πανδημίας. Με βάση όσα περιγράψαμε σε προηγούμενο κείμενο για τα μέσα μαζικής μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη η επίταξη όλου του στόλου των τουριστικών λεοφορείων και των οχημάτων υπεραστικών γραμμών είναι απολύτως απαραίτητη. Καθώς επίσης και η επίταξη ξενοδοχειακών μονάδων για ολιγοήμερη παραμονή των ασθενών που παίρνουν εξιτήριο από τα νοσοκομεία , αλλά παραμένουν ακόμα μεταδοτικοί και δεν πρέπει να επανέλθουν σπίτι τους ή άστεγων συμπολιτών μας καθώς και προσφύγων και των φυλακισμένων που δεν πρέπει να επιστρέψουν στις άθλιες συνθήκες των στρατοπέδων τους τόσο για την δική τους υγεία , όσο και των υπόλοιπων συγκατοίκων και συγκρατουμένων τους.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τεράστια καθυστέρηση και κάτω από το βάρος της τραγικής κατάστασης στη Θεσσαλονίκη και όλη τη Βόρεια Ελλάδα αναγκάστηκε στα τέλη Νοεμβρίου 2020 να ψηφίσει τροπολογία που υλοποιεί την πρόβλεψη της πράξης νομοθετικού περιεχομένου του Μαρτίου 2020 , για τη δυνατότητα επίταξης ιδιωτικών κλινικών. Προσπάθησε μάλιστα να παρουσιάσει ότι δήθεν συγκρούστηκε με την άρνηση των ιδιοκτητών τους. Στην υπουργική απόφαση που ακολούθησε λίγες μέρες μετά έκανε σαφώς λόγο για αποζημίωση των κλινικαρχών και μάλιστα σε τιμές υπερδιπλάσιες του καθημερινού νοσήλιου των δημόσιων νοσοκομείων, δηλαδή επρόκειτο για πανάκριβη ενοικίαση των ιδιωτικών κλινικών και όχι επίταξη. Αυτή δε η ενοικίαση αφορούσε τις 2 πιο υποβαθμισμένες ιδιωτικές κλινικές με την μικρότερη δυνατότητα απορρόφηση ς της βαριάς νόσου covid-19 (τις οποίες ουσιαστικά διέσωσε από τη χρεωκοπία) και έμειναν εντελώς άθικτες οι ναυαρχίδες του ιδιωτικού τομέα στην πόλη μας . Καταγγέλθηκε μάλιστα ότι σε κάποιες κλινικές έκαναν διαλογή πελατών με άλλες παθήσεις άσχετες από κορωνοϊό και τους οδηγούσαν για νοσηλεία στις κλινικές τους, παρουσιάζοντάς το ότι συνέβαλλαν στην αποσυμφόρηση του ΕΣΥ. Επίσης στη μία ιδιωτική κλινική που ορίστηκε να δέχεται περιστατικά με κορονοϊό από τα κρατικά νοσοκομεία από όλη τη Βόρεια Ελλάδα οι συνθήκες νοσηλείας είναι ανεπαρκείς αφού το ειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό είναι πολύ λίγο σε σχέση με τον αριθμό των ασθενών που νοσηλεύονται.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας της υγείας αποτελεί έναν σκληρό εργασιακό χώρο για τους εργαζόμενους σε αυτόν. Λίγοι και κακοπληρωμένοι νοσηλευτές έχουν να ανταποκριθούν σε υπερβολικό όγκο δουλειάς και το ίδιο ισχύει και για όσους γιατρούς δεν είναι πανεπιστημιακοί, μεγαλοχειρουργοί ή μέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων.

Τελικά ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας όχι μόνο δεν επιτάχθηκε , αλλά διευκολύνθηκε να θησαυρίσει με κάθε τρόπο μέσα στην πανδημία καθώς:

Α) Παραμένει “καθαρός” από τα δύσκολα περιστατικά της μόλυνσης από covid-19 ,αφού όλα οι ασθενείς κατευθύνονται στα δημόσια νοσοκομεία , τα οποία καταργούν ολόκληρες πτέρυγες για άλλη νοσολογία και τις μετατρέπουν σε κλινικές κορωνοϊού.

Β) όλα σχεδόν τα περιστατικά της άλλης πλην covid-19 νοσηρότητας που δεν χρήζουν επείγουσας αντιμετώπισης (δηλαδή που μπορεί να μην κινδυνεύει άμεσα η ζωή ή η σωματική του ακεραιότητα και μπορεί να περιμένει κάποιο μικρό διάστημα να νοσηλευτεί , αλλά η παρατεταμένη καθυστέρηση μπορεί να επιδεινώσει σοβαρά το πρόβλημά του ) , καθώς δεν γίνονται δεκτά στα δημόσια (ή γίνονται με μεγάλη καθυστέρηση και ταλαιπωρία για τους ασθενείς), οδηγούνται αναγκαστικά, εφόσον φυσικά έχουν να πληρώσουν ,στα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Τα τελευταία μάλιστα διαφημίζουν ανοιχτά ότι είναι καθαρά από κορωνοϊό.

Γ) Τα διαγνωστικά τεστ για covid-19 δεν γίνονται δωρεάν σε επαρκή (με βάση τις ανάγκες ) αριθμό στις δημόσιες δομείς και εργαστήρια και οι ασθενείς στρέφονται στα μεγάλα ιδιωτικά εργαστήριά , όπου στην αρχή πλήρωναν από την τσέπη τους μέχρι και 150 ευρώ και τώρα πληρώνουν από 60-100 ευρώ για κάθε τεστ PCR . (το πραγματικό κόστος συμπεριλαμβανομένων των αντιδραστηρίων , του εξοπλισμού και της εργασίας που απαιτείται δεν υπερβαίνει τα 20 ευρώ για δε τα rapid-test είναι πολύ χαμηλότερο)

Δ) Τα μικροβιολογικά εργαστήριά του ΕΣΥ υπερφορτώνονται με τη λήψη των τεστ για PCR και παραγκωνίζουν τις υπόλοιπες εξετάσεις για τις οποίες οι ασθενείς στρέφονται αναγκαστικά στα ιδιωτικά διαγνωστικά.

Εφόσον το διάστημα από το πρώτο κύμα μέχρι σήμερα δεν αξιοποιήθηκε για την πρόσληψη επαρκούς μόνιμου ιατρικού , νοσηλευτικού προσωπικού και λοιπών επαγγελματιών υγείας( π.χ. τραυματιοφορέων, παρασκευαστών, επισκεπτριών υγείας, οδηγών και πληρωμάτων ασθενοφόρων κλπ.) καθώς και για την δραστική ενίσχυση του εξοπλισμού και των υποδομών του και στην πραγματικότητα, λόγω:

α) της αναγκαστικής απόσυρσης από την ενεργό δράση των υγειονομικών που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες ή είναι γονείς που πρέπει να μένουν με τα άρρωστα παιδιά τους κλπ. Και

β) της ασθένειας από κορωνοϊό ενός τουλάχιστον 30% των υγειονομικών της πρώτης γραμμής

γ) της γνωστής σε όλους συνθήκης πως οι επαγγελματίες υγείας και ειδικά οι γιατροί δεν προσέρχονται τελευταία στιγμή να στελεχώσουν δύσκολες και επικίνδυνες για την δική τους υγεία μονάδες , ιδιαίτερα όταν προσλαμβάνονται ως συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, με ημερομηνία λήξης δηλαδή, το ΕΣΥ τελικά δουλεύει σήμερα με λιγότερο προσωπικό ακόμα και από αυτό το πολύ ελλιπές πριν την πανδημία

Έτσι μοναδική λύση σήμερα για την αντιμετώπιση του συνόλου των υγειονομικών αναγκών όλων των κατοίκων στην ελληνική επικράτεια αποτελεί η επίταξη όλου του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα και των στρατιωτικών νοσοκομείων και η ένταξη τους σε έναν ενιαίο σχεδιασμό αντιμετώπισης του συνόλου της νοσηρότητας του πληθυσμού από κάθε αίτια . Σχεδιασμός που να απαντά δηλαδή στις πραγματικές υγειονομικές ανάγκες όλων των ασθενών χωρίς καμιά διάκριση εθνικής καταγωγής , φύλου, ηλικίας, οικονομικής κατάστασης και ασφαλιστικού καθεστώτος που χρειάζονται νοσηλεία για θεραπεία και αποκατάσταση.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσ/νίκης θεωρεί την πρόσβαση σε δωρεάν, ολοκληρωμένη και ποιοτική φροντίδα υγείας από την πρόληψη μέχρι την αποκατάσταση ως καθολικό κοινωνικό δικαίωμα και ως την πιο ανελαστική κοινωνική ανάγκη. Η τελική στρατηγική απάντηση για μας είναι η κατάργηση κάθε εμπορευματικής δραστηριότητας σε υγεία και πρόνοια.

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, Δεκέμβριος 2020