esu politikos

Άρθρο 21 παρ.3 του Συντάγματος «Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων»

Μέρος 2ο Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι προετοιμασία έπρεπε να γίνει? (μεταξύ 1ου και 2ου κύματος της πανδημίας μεσολάβησαν έξι μήνες)

Προϋπόθεση για την επιτυχή αντιμετώπιση των επιδημιών (ειδικά σε περίπτωση μη ύπαρξης εμβολίου) είναι η ύπαρξη μόνιμου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης στην κοινότητα, ο οποίος επιτρέπει τη συστηματική, δειγματοληπτική και συνεχή ανίχνευση κρουσμάτων λοιμωδών νοσημάτων πριν και κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Δίνοντας πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για την εξέλιξη της επιδημίας βοηθάει στη στοχευμένη εφαρμογή περιοριστικών μέτρων και το έλεγχο της αποτελεσματικότητάς τους.

Η ενίσχυση του υγειονομικού προσωπικού και η ενδυνάμωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με σκοπό την ενημέρωση του πληθυσμού, τον έλεγχο της διασποράς και την θεραπεία των ασθενών που δεν χρειάζονται νοσηλεία συμβάλλουν αποτελεσματικά στην πρόληψη της διασποράς. (Φυσικά όλα αυτά έχουν νόημα μόνον όταν όλοι οι άνθρωποι έχουν εύκολη επικοινωνία και πρόσβαση στο σύστημα υγείας)

Η γενικευμένη και οριζόντια κοινωνική απομάκρυνση (δηλαδή το lockdown) είναι το τελευταίο μέτρο για τον έλεγχο μιας επιδημίας.

Στο διάγραμμα που ακολουθεί βλέπει κανείς τι έπρεπε να γίνει στο σύστημα υγείας για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημία.

diagramma

Πηγή: https://www.healthpolicycenter.gr/el/topics/primary-health-care/sars-cov-2

Γνωρίζουμε πια όλοι ότι στην Ελλάδα έγιναν κάποια ελάχιστα πράγματα για την επιδημική ετοιμότητα του συστήματος υγείας ενώ υπήρξε χρόνος για προετοιμασία μετά το 1ο κύμα της πανδημίας.

Η κυβέρνηση επέλεξε:

  • να μην ενισχυθούν τα νοσοκομεία με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, υποδομές και υλικά.
  • τα τεστ ανίχνευσης να μην είναι συνταγογραφούμενα, δωρεάν, πολλά και στοχευμένα όπως θα έπρεπε ώστε να μπορεί να επιτηρείται η πραγματική διασπορά στην κοινότητα.
  • την ελλιπή και αδιαφανή ανίχνευση και καταγραφή των κρουσμάτων
  • την μεγαλύτερη αποδυνάμωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

Όλα αυτά καθώς και η ανυπαρξία μόνιμου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης, συντέλεσαν στην ανεξέλεγκτη εξάπλωση της επιδημίας.

Το ήδη υποστελεχωμένο και ανεπαρκές ΕΣΥ που ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολα προσβάσιμο από τον πολίτη, έφτασε στα όρια της κατάρρευσης με τον κορονοιό αφού η πληρότητα των νοσοκομείων ξεπέρασε το 100% και την ίδια στιγμή ένας μεγάλος αριθμός από το υγειονομικό προσωπικό νόσησε και νοσεί από την covid. Ένα από τα αποτελέσματα της αδυναμίας των νοσοκομείων να καλύψουν με στοιχειώδη τρόπο την ανάγκη για νοσηλεία των ανθρώπων που νοσούν από κορονοϊό είναι να στέλνονται ασθενείς που είναι ακόμα θετικοί στα σπίτια τους και έτσι να μεταδίδουν τον ιό στα μέλη της οικογένειας τους συμβάλλοντας στη διασπορά του ιού .

Η κυβέρνηση –στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες- επέλεξε να μην ακολουθήσει ένα δρόμο που θα εξασφαλίζει την πρόληψη και τον έλεγχο της διασποράς .

Επέλεξε να προσλάβει αστυνομικούς και όχι γιατρούς και νοσηλευτές αδιαφορώντας για την φροντίδα των ασθενών και την υγεία των πολιτών. Θυσιάζοντας τελικά ανθρώπινες ζωές!

 

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, Δεκέμβριος 2020