Προβλήματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας υπήρχαν πάντα, γι’αυτό και η Ελλάδα ήταν επί χρόνια η 1 η χώρα σε καταστροφικές δαπάνες υγείας (δλδ νοικοκυριά που «κλείνουν» προκειμένου να βρεθούν τα χρήματα ώστε να πληρώσουν την παροχή υγείας) σύμφωνα με επίσημες εκθέσεις του ΟΟΣΑ. Ωστόσο, η ανάγκη απεύθυνσης των πολιτών σε τέτοιου είδους δομές προέκυψε μόλις το Υπουργείο Υγείας αποφάσισε πως δικαιούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μόνο εκείνοι οι συμπολίτες μας που έχουν ασφάλιση. Αυτό σημαίνει, πως ακόμη και οι συμπολίτες μας που εξακολουθούν να εργάζονται, αν δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το ασφαλιστικό τους ταμείο ή αν βρίσκονται σε καθεστώς «μαύρης εργασίας» - δηλαδή ο εργοδότης τους δεν τους ασφαλίζει - δεν έχουν δικαίωμα να απευθυνθούν σε κάποιο Δημόσιο Νοσοκομείο. Αν απευθυνθούν, τότε θα υποχρεωθούν από τις Διοικήσεις των Νοσοκομείων να πληρώσουν το σύνολο των ιατρικών πράξεων και της νοσηλείας τους.